REIÐIN

Ég var að kafna

þurfti loft

Gekk upp Túngötuna

Í átt að kirkjunni

Nei ekki Landakoti

Langaði að brjóta rúðu

En sá þá týru í kirkjugarðinum

á Hvanneyri

rest af ljósi frá jólunum sem aldrei komu

Klifraðii inn í garðinn og sagði

í hverju skrefi:
„Hjálp, Hjálp, Hjálp, Hjálp …. “

og

„Helvítis, Fokking Heimur“ ..

braut því á bergmáli lífsins

Langaði að hitta draug

sem beindi fókusnum af reiðinni

en ég horfði upp í himininn

hann var dökkur en fagur

stjörnur og skýjabólstrar

myndaði skýið hjarta?

það fallegasta sem ég hafði séð

þann daginn

fyrir utan marsípanhjartað

sem beið heima á eldhúsborði

Takk