Vínátta er einn af mikilvægari þáttum mannlífsins. Það er gott að eiga góða og trausta vini og vinkonur, og vinátta getur verið af mörgum toga. –

Vinátta felst í svo mörgu eins og að:

• hlægja saman
• deila leyndarmálum
• upplifa saman
• gráta saman
• o.fl. o.fl.

Hið ofangreinda gæti verið lýsing á vináttu í parasambandi. Stundum er makinn líka besti vinurinn eða vinkonan, – og þess vegna verður það þannig, hvort sem er við skilnað eða dauðsfall að við missum okkar besta vin eða bestu vinkonu. –

Gott er að hafa í huga fyrir fólk í samböndum að rækta vináttuna utan hjónabandsins/sambandsins líka, því að par getur einangrast í þessari vináttu og þá verður missirinn enn meiri ef að engir eða fáir vinir eru til að „grípa“  mann ef makinn fellur frá eða um skilnað er að ræða.

Að eiga sjálfa/n sig að vini eða vinkonu er þó  vináttan sem má aldrei þverra og  það versta hlýtur að vera að eiga ekki eigin vináttu.  Að vera sjálfri/sjálfum sér e.t.v. vond/ur.

Það er allt í lagi, við og við, að líta í eigin barm, eða jafnvel spegil og þakka sér fyrir eigin vináttu, – og kannski lofa enn betri vináttu inn í framtíðina.