Ungt par var að horfa á sjónvarpið – og pilturinn dregur fram DVD disk með klámefni og vill horfa á það með kærustu sinni.  Hún hryllir sig og segist ekki vera fyrir svona, – en hann setur diskinn í og segir um leið „ekki vera leiðinleg“ ..     Unga stúlkan er mjög skotin í þessum dreng, og vill fyrir alla muni ekki vera „leiðinleg“  og til þess að þóknast honum endar hún á því að horfa á diskinn með honum. –
Hvað biður pilturinn um næst – sem stúlkan getur ekki neitað – því hún vill ekki vera „leiðinleg“ ..

Þegar þú getur ekki sagt nei,  vegna þess að þú óttast að vera „leiðinleg/ur“ vantar auðvitað upp á sjálfsöryggi og sjálfsást. –   Unga stúlkan vill geðjast piltinum,  en um leið er hún að gefa afslátt af sínum vilja – og jafnvel lífsgildum, sem geta verið fólgin í því að horfa ekki á klám. –   Þegar fólk gefur „afslátt“ af sér,  heggur í sjálfsvirðinguna – og haldið þið að pilturinn beri meiri virðingu fyrir stúlkunni,  eða hún hafi minnkað? –

Þegar einhver virðir ekki sjálfa/n sig – minnkar virðing annarra. –

Síðan er mögulega gengið lengra, og þessi setning „Ekki vera leiðinleg“  verður notuð sem stjórntæki því hún virkaði einu sinni. –
Annað í þessu er að í sumum tilvikum,  er það ekki einhver annar sem segir: „ekki vera leiðinleg“ .. heldur erum við sjálf með það klingjandi í höfðinu  „ég vil ekki vera leiðinleg/ur“ ..

Hver eru skilaboðin:

Höfum hugrekki til að vera „leiðinleg“  ef það er gjaldið fyrir sjálfsvirðingu okkar.

Ást og Friður