Þessi texti er sunginn í lagi sem Fine Young Cannibals fluttu á mínum yngri árum. –  Mér finnst hann hitta svo vel í mark og spyrja svo mikilvægrar spurningar:

„Hvað er að í lifi mínu,  – þannig að ég þarf að detta í það á hverju kvöldi?“    Það er kannski ekki endilega á hverju kvöldi hjá öllum,  en að komast undir áhrif ansi oft.   Auðvitað á þetta við önnur vímuefni en áfengi.

Fíkn er flótti.  og við verðum að byrja á réttum enda.    Áfengisneyslan er ekki aðalbölið, – það er afleiðing – en ekki orsök.     Hún hefur að vísu keðjuverkun,  því áfengisneyslan þín eða mín  getur haft áhrif á aðra – og gert þeirra líf að böli.

Einhver verður að stoppa.

Það sem er að í lífi fólks er yfirleitt eitthvað sem hefur ekki verið rætt um.    Fólk drekkur til að deyfa óhamingju og gremju,  – til að deyfa vondar tilfinningar.    Það er forðun frá tilfinningunum,  en um leið frá sjálfum sér,  því tilfinningarnar eru partur af okkur. –

Það er því þess vegna sem fólk fer á fundi – eins og AA fundi  Coda fundi eða Alanon til að tala um hvernig þeim líður – og tala þannig að fólk hlustar,  en enginn er að dæma,  a.m.k. fær fólk ekki dómana upphátt á móti sér.

Allir þurfa að líta í eigin barm – og spyrja sig;  hvers vegna drekk ég?   Hvers vegna borða ég of mikið – þegar ég er með aukakíló fyrir? –  Hvaða tilfinningahungur – eða þorsti er í gangi? –

Gabor Maté segir að heróinsjúklingar séu í raun að leita að faðmlagi.    Það er tilfinningin sem þeir séu að leita eftir –  einhvers konar  nánd og tengingu við aðrar manneskjur. –

„Connection is the antidote to addiction“  eða   Nándin eða nærveran er mótefnið við fíknina. –    Líka nándin við okkur sjálf og tilveruna. –    Fíkn er flótti frá okkur sjálfum.    Að tengjast sjálfum sér –  fyrirgefa sér og samþykkja er upphaf þess að vilja vera með okkur sjálfum. –     Ef við skömmumst okkar fyrir eitthvað – þá segja frá því sem við skömmumst okkar fyrir,  því þannig eyðist skömmin. –

Það hefur orðið eitthvað tengslarof og það er oft skömmin sem stíflar tenginguna –   en við erum víruð fyrir ást og tengsl. –

Ég hef skrifað þennan pistil áður –  kannski ekki alveg eins,  en það sem vakti mig til umhugsunar í þetta skipti var að  facebookvinur minn skrifaði að hann ætlaði að losa sig undan áfengi sem gerði hann óhamingjusaman.  –

Það er ekki eitthvað ytra sem gerir okkur óhamingjusöm, eða það sem við setjum inn í okkur,  –  það er eitthvað hið innra sem þarf að heila og lækna.   Einhver sár,  sem eru e.t.v. of erfið til að horfast í augu við eða finna,  en með góðri hjálp – þá er það hægt og það sem er líka mikilvægt er að þegar fólk hefur lokið meðferðinni sinni,  að það fái séns úti í samfélaginu til að það fari ekki í sama farið aftur.

Samantekt:

Hvort sem það er alkóhólismi eða aðrir sjúkdómar – þá held ég að það sé mjög mikilvægt að spyrja sig hvað veldur? –
Skömm er orsakavaldur fíknar, hvað hefur valdið skömminni? Hvað eyðir skömminni og hvað viðheldur henni? –
Ég held það sé mjög mikilvægt að gefa fólki pláss til að tjá sig, – þannig að það mæti ekki dómhörku samfélagins, því í raun er það þá samfélagið sem viðheldur. – … „Connection is the antidote to addiction“ .. eða „Tengsl eru móteitur við fíkn“ – en fíknin er einmitt flótti frá sjálfum sér (vegna skammarinnar) – og það er tengingin við sjálfan sig sem þarf fyrst og fremst að laga, en við getum öll hjálpast að.