Ó, ljóssins faðir, lof sé þér,
að líf og heilsu gafstu mér
og föður minn og móður.
Nú sest ég upp, því sólin skín,
þú sendir ljós þitt inn til mín.
Ó, hvað þú, Guð, ert góður!
Það er ljúfsár stund að standa hér í prédikunarstól og flytja ykkur heilræði í síðasta skipti sem fermingarhópi. – Þið eruð fjögur af fimm ungmenna hóp sem fermist í dag, – Bjarni Dagur, Júlía, Ísabella og Svava Margrét, en Sveinn er sá fimmti og fermist hann síðar. Ég hef svona í gamni, kallað ykkur hin fimm fræknu, en rithöfundurinn Enyd Blyton skrifaði alls 21 bók um ævintýrin sem þessir fimm einstaklingar lentu í. – Enid var einn þekktasti höfundur minnar bernsku, og einnig muna margir eftir öðrum bókaflokki hennar sem voru kallaðar „Ævintýrabækurnar“ – en það voru titlar eins og Ævintýradalurinn, Ævintýraeyjan og Ævintýraskipið – til að nefna nokkrar. Í dag er það væntanlega höfundur Harry Potter, J.K. Rowling sem er nær ykkar samtíð, kæru fermingarbörn. –
Inngöngulagið okkar var einmitt þemalag Harry Potter, spilað svo listilega af Zbigniew organistanum okkar.
Ég ætla svo að stökkva lengra aftur í tímann og vitna í höfundinn Mark Twain sem frægastur var fyrir söguna sína af ævintýrum Stikkilsberjafinns.
Eftirfarandi tilvitnun er höfð eftir Mark Twain:
„Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn’t do than by the ones you did so. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover“
“Að tuttugu árum liðnum munu þeir hlutir sem þú ekki gerðir, valda þér meiri vonbrigðum, en þeir sem þú gerðir” svo leystu landfestar. Sigldu úr öruggri höfin og fangaðu vindinn í seglin. Farðu í rannsóknarleiðangur. Láttu þig dreyma og uppgötvaðu.“ – Mark Twain
Mark Twain er hér að hvetja okkur til að vera óhrædd við að halda út í lífið. Skipið er öruggast í höfninni, en það er ekki hlutverk skipsins að liggja í höfn, heldur að sigla.
Stundum segir fólk – eftir ákveðna lífsreynslu: „Þetta var ævintýri líkast“ – Í ævintýrunum gerast bæði góðir og vondir hlutir, – og í lífinu okkar gerast góðir og vondir hlutir. – Það sem er mikilvægast er kannski ekki hvað gerist – heldur hvernig við mætum þessum hlutum og hvað við gerum úr þeim. – Gerir það okkur að fórnarlömbum eða sigurvegurum? –
Hvernig endaði líf Jesú Krists, jú hann var krossfestur, en lítum við á Jesú sem fórnarlamb eða sigurvegara?
Í upphafsmessu vetrarstarfsins í haust ræddum við um Jesú Krist sem leiðtoga og fyrirmynd. – Jesús lifði af hugrekki og eindrægni, hann mætti illu með góðu. Það þýðir að hann fór ekki á sama plan og þeir sem ofsóttu hann. „When they go low – you go high“ sagði Michelle Obama fv. Forsetafrú Bandaríkjanna, – eða þegar þeir leggjast lágt – rísum við hátt.“ –
Það gerast góðir hlutir og það gerast vondir hlutir, en við látum hið góða verða ofan á – og verðum þannig liðsmenn Krists og fylgjendur.
Það er mikil ábyrgð að vera leiðbeinandi ungmenna á mótunarskeiði, eins og það hlutverk sem mér var falið með ykkur, – en áherslan hefur verið á góðu hlutina, en þó kannast við hið illa.
Í bæninni sem Jesús kenndi segir hann: „Eig leið þú oss í freistni, heldur forða oss frá illu“ – Við erum að biðja Guð um að hjálpa okkur við að halda okkur á beinu brautinni. – Braut kærleikans.
Ég hef löngum sagt að einlæg trú er ekki mæld í því hversu flink við erum að læra utanbókar, heldur í því hvernig við náum að taka inn kærleikann í hjartað okkar og gefa hann frá okkur. –
„Djúp og breið, djúp og breið – það er á sem að rennur djúp og breið“ – Við höfum margoft sungið þetta í sunnudagaskólanum. En hvaða á er þetta sem rennur djúp og breið og rennur til mín og rennur til þín? – Munið þið hvað áin heitir? Hún heitir Lífsins lind, og þessi lind rennur frá Jesú til okkar – og frá okkur til náunga okkar. Jesús gefur okkur svo við getum gefið. –
Í lok fermingarstarfsins bað ég ykkur, ágætu fermingarsystkini – að skrifa niður aðeins eitt orð sem ykkur þætti einkenna lærdóm fermingarstarfsins í vetur, – og eins og við öðrum verkefnum þá brugðust þið við og það komu fimm mismunandi orð: Hamingja, Umhyggja, Traust, Þakklæti og Lífið.
Ég ætla nú að skoða hvert orð fyrir sig:
Byrjum á Traustinu – Alveg eins og Jesús gefur okkur kærleikann, gefur hann okkur líka traustið. – Og þá líka sjálfstraustið. Við þorum að sigla á vit ævintýra – við þorum að láta okkur dreyma og segja já við tækifærum. Traust er líka undirstaða allra góðra samskipta. Við byggjum á Jesú Kristi – sem er traustur og það gerir okkur hyggin, – eins og hyggna manninn sem byggði á bjargi. Húsið hans stóð, vegna þess að hann byggði á Kristi.
Hamingja – ég var glöð að þetta orð kom fram, því að í upphafi starfs talaði ég um að markmið lífsins væri að lifa í gleði. – Það er þetta með viðhorfið til lífsins, – við höfum oftast val um hvernig við tökum á lífinu. Við lærum líka að velja svolítið fyrir okkur sjálf – hvað gerir okkur glöð og hvað gerir okkur leið? – Sumu getum við alls ekki stjórnað, en það gerir okkur óhamingjusöm að reyna að stjórna því sem við getum ekki breytt. – Þá þurfum við að sleppa – til að hleypa hamingjunni að. – Það er hægt að gera alls konar hluti – sem þið fenguð að kynnast í vetur – til að auka hamingju sína, eins og að æfa hláturjóga, eða bara velja skemmtilegt lag til að hlusta á. Hamingja felst líka í því að sitja ekki á tilfinningum sínum, – svo stundum þurfum við að „hreinsa til“ og gráta smá og fyrst koma sorgartárin, en treysta því að hamingjutárin komi síðar. (Tissjú í poka) Mikilvægast er að setja ekki gleði sína í hendur annarra, en sumir segja að þeir skemmti sér best sem eru skemmtilegir!!
Umhyggja – er afskaplega fallegt orð og rót umhyggjunnar er kærleikurinn. Kærleikur er alltaf trompið. – Að láta sér þykja vænt um náungann og vilja hlú að honum er eitt það fallegasta í mannlegu eðli. En eins og djúpa og breiða áin sem rennur til okkar, kærleikurinn – þurfum við að fylla okkar kærleiksbikar og muna eftir sjálfsumhyggjunni – til að geta gefið af okkur.
(ilmglas í poka)
Orðið um-hyggja er komið að því að huga að, og eins og við hugum að blómunum þá hugum við að náunganum. Umhyggja er að elska náungann eins og sjálfan sig. EINS og – ekki meira og ekki meira, bara EINS, til að halda jafnvægi – og tæma ekki bikarinn okkar – eða við verðum of full af okkur sjálfum. – Jafnvægi er lykilorð í umhyggju.
Þakklæti – Vitið þið að „Takk“ er töfraorð? Um leið og við förum að þakka fyrir – eða ástunda þakklæti þá verðum við rík – því þá fer fókusinn á það sem við höfum í stað þess sem okkur skortir. – þakklætið er líka undistaða gleðinnar, þakklátt fólk er glaðara fólk. Einfaldast bænin okkar er bara: „Takk fyrir“ – því þakklætið laðar að sér þakklæti og það er mikilvægt að muna að þakka líka fyrir það sem okkur finnst venjulega sjálfsagt. Hvað ef við hefðum vaknað í morgun með einungis það sem við þökkuðum fyrir í gær? Hvað myndum við velja að þakka fyrir? – Þegar við látum hugann reika, og veljum það sem við viljum vakna upp með – þá veljum við örugglega fjölskylduna, heilsuna og eitthvað sem er næst hjarta okkar, þannig vitum við líka hvað skiptir mestu máli.
Við skulum síðan enda á fimmta orðinu en það er Lífið – Lífið er guðs gjöf. Andardrátturinn er guðs gjöf og fjölbreytileiki lífsins er guðs gjöf. Það er mikilvægt að muna að lífið er dýrmætt og okkar að fara vel með. Margir bera armbönd til áminningar um að lifa lífinu lifandi, því lífið er ekki sjálfgefið. Það vitum við flest. – Þegar ég var barn skrifuðum við texta í minningarbækur bekkjarfélga okkar, setningar eins og „Lifðu lengi en ekki í fatahengi“ og „Lifðu í lukku en ekki í krukku“ – Þetta þýðir að við eigum ekki að halda aftur af okkur, – koma upp úr krukkunni – eða út úr fatahenginu – eða skápnum, sem við sjálf og vera óhrædd við að lifa lífinu lifandi og halda úr höfn.
Segja já, við tækifærunum, segja já við ævintýrunum og síðast en ekki síst, segja já við Jesú Krist og treysta hans forsjá.
Jesús er upprisinn það er ævintýri og lífið er ævintýri!
JÓHANNA MAGNÚSDÓTTIR, 